Wat is Kunst, anyway?
Wat is kunst? De totale ontreddering…
De kunst is de weg kwijt geraakt. Al vanaf eind 19e eeuw, toen de schilder Manet met zijn Olympia de hele Franse kunstscene op zijn kop zette, dwars door de 20e eeuw heen met steeds verdergaande beeldexperimenten zoals die van Klee, Picasso, Mondriaan, Schoonhoven en vele anderen, of stromingen zoals Fauvisme, Cobra of Dada om maar een greep te doen, tot aan het flesje limonade in zee (1962) van Wim T. Schippers waarmee hij, onder grote media-aandacht, de kunst ten einde verklaarde en vervolgens met Fluxus een serie ultieme conceptuele kunst statements neerzette, lijkt de kunst een tijdperk ingegaan te zijn van totale criterialoosheid. De beschouwer is in een volledige staat van ontreddering achtergelaten niet meer wetend wat nog kunst is en wat niet.
Deze ontreddering bij zowel de ‘gewone consument’ alswel in de kunstwereld is bijvoorbeeld magistraal neergezet door Graffity-artist Banksy in zijn film ‘Exit through the Gift Shop’.
Kunstcriteria
Want hoe geniaal de zoektochten naar de grenzen van de kunst ook zijn geweest, het gevolg is dat met een dooddoener als : “Over smaak valt niet te twisten” de discussie over kunst volledig verlamd is geraakt. Alsof er geen criteria meer zijn om kunst mee vast te stellen.
En zo zijn we in een situatie beland waarbij de uitleg van de kunst (inhoud) belangrijker is geworden dan de uitvoering (vorm). Omdat expres lelijk of, bijvoorbeeld, aanstootgevend, of helemaal niets ook kunst kan zijn. En door de onbegrijpelijkheid daarvan zijn worden nu tentoonstellingen kritiekloos geconsumeerd door een volledig verward publiek. Kunst, bij uitstek, had zich namelijk moeten uiten in vorm, het uiterlijk en het voorkomen. En dat doet het niet.
Maar natuurlijk zijn ze er wel, die criteria, alleen waagt niemand zich meer aan de discussie in de verlammende angst vastgeluld te worden om een kennismanco. Musea, galeries, kunstenaars, hanteren zelfbedachte criteria die niet meer algemeen beargumenteerbaar zijn.
Iedereen is kunstenaar
Het beroep kunstenaar is geen beschermde titel. Iedereen mag zichzelf kunstenaar noemen. Ik ook. Was de kunstenaar ooit hoog in aanzien bij de intelligentsia, een hoog ontwikkelde vrijdenker, met nauwe banden met wijsbegeerte, filosofen, wetenschappers, vrijdenkers, musici en schrijvers, zo leeft deze in het Nederland van tegenwoordig aan de onderkant van de maatschappij met marginale opleidingen en veredelde bijstandsuitkeringen als BKR en Wwik. Er hangt nog een zweem van romantiek om het woord kunstenaar maar in werkelijkheid is dat vergane glorie.
Wilt u het hele stuk van Sophia Anastasia lezen? Klik dan hier. Sophia Anastasia heeft ook een website waar u kennis kunt maken met haar werk. Klik hier om daar naartoe te gaan.